به گزارش "پایگاه اطلاع رسانی سازمان بسیج پیشکسوتان جهاد و شهادت" به نقل از دفاع پرس، سادگی و صمیمیت رزمندگان و دوری آن‌ها از عناوین و مقام‌ها، از نقاط عطف تاریخ دفاع مقدس است. این خشوع و خضوع رزمندگان، آن‌ها را به مصداق عینی کلام شهید آیت‌الله بهشتی مبدل کرده است که فرمود: «ما شیفتگان خدمتیم، نه تشنگان قدرت». نمونه‌ای از این روحیه را می‌توان در رفتار سردار شهید «علی‌اکبر حاجی‌پور» نگریست.
«علی‌اکبر حاجی‌پور» اهل آذرشهر آذربایجان شرقی، علی‌رغم آنکه فرمانده تیپ عمار لشکر ۲۷ محمدرسول‌الله (ص) بود و از یاران نزدیک سرداران شهید «احمد متوسلیان» و «ابراهیم همت» به شمار می‌رفت؛ اما همواره در اوج سادگی و صمیمیت رفتار می‌کرد.
وی پس از بار‌ها حضور در جبهه در کسوت فرمانده، ۱۳ آبان سال ۱۳۶۲ در یکی از مراحل عملیات والفجر ۴ بر اثر اصابت تیر مستقیم تانک دشمن به شهادت رسید.
مادر شهید «حاجی‌پور» در توصیف تواضع وی چنین گفته است:
«علی‌اکبر علاقه شدیدی به بسیجی‌ها داشت و همه‌جا و در همه حال آن‌ها را می‌ستود. وقتی خانواده از او سوال می‌کردند: آخرش نفهمیدیم شما در جبهه چه کاره هستی؟ می‌گفت: هر کس از شما پرسید علی‌اکبر در جبهه چه کاره است، بگویید سنگر درست می‌کند و به یاران امام زمان (عج) و امام خمینی خدمت می‌کند. علی برای بسیجی‌ها چای درست می‌کند تا آن‌ها بخورند و خستگی‌شان برود.
با وجود خدمات زیادی که انجام می‌داد، از حداقل امکانات استفاده می‌کرد. آن‌روز‌ها که در تهران مستاجر بود، یک بار صاحب‌خانه اسباب و اثاثیه منزل او را به کوچه ریخت. ما خیلی به حاجی اصرار کردیم که به تهران برگرد، اما او حاضر نشد که جبهه را ترک نماید و همان‌جا در خانه اصلی خود ماند».
دیدگاه ها