بسم الله الرحمن الرحیم

مقدمه:"سخنی با اهل دل "

تفحص،واژه مقدسی و نامکشوفی است که هنوز بر زبان ما تلاوت نشده است ،این واژه در قاموس مقاومت ،باغربت... زیبایی،مرثیه و معنویت عجین و آمیخته است و خود آئینه تمام نمای یاد ها ودردهاست. تفحص ذکر است . تفحص شور است و شوق . تفحص اخلاص است و نهایت عشق . حرف نیست که بتوان به قلم آورد .ایمان است، ایثار است،شهامت است و مظلومیت و... و من چه بگویم که زبانم عاجز است ؟

کسی توان به قلم آوردن آنرا ندارد ،یا توان وصف کردنش را ،تنها باید حضور داشت و حس کرد . تنها باید در معرکه بود تا بتوان توصیف کرد. تنها جایی که می توان "شهدا"را دید و جنت خدا را به معنی تمام و کمال یافت ،در میان بچه ها تفحص است . تفحص آدم را به سر حد معرفت و اخلاق میرساند . تفحص انسان را به بزم عاشقان "ثارالله"میرساند . تفحص انسان را وادار به شکستن دیو نفس میکند . تفحص میدان شناخت خود است .تفحص روح قلب را منقلب میکند و عواطف را می پروراند همه ارزش ها و معیارها در تفحص نهفته است و به قول عزیزی "مقدس ترین کاری که امروز در نظام جمهوری اسلامی می شود همین تفحص پیکرهای شهداست ." تفحص با تمام مشکلات خاص خود اصلا یک عالم دیگری است که حضور در آن لیاقت و سعادت عظیمی میخواهد .تفحص، جانبازیست ،تفحص شیفتگی خداست ،تفحص ساخته و خاص شدن است ..آنان که لذت محضر خدا را می چشند ،مادا میکه توان دارند از تفحص دست نمی کشند مگر آنکه خداوند آنان را در جوار خود بپذیرد.

"عدالت"

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

سبکبال ناظـــر ....

در معراج الشهدای اهواز در حال آماده نمودن 500تن از شهدای عزیزجنگ تحمیلی که در (عملیات تفحص ) در مناطق مختلف جنگی به دست آمده بودند، بودیم . قرار شده بود پیکر مطهر شهداء اول در اهواز تشییع گردد و سپس به تهران اعزام شوند .پیکر مطهر شهدا را درون تابوت قرار داده و با پرچم مبارک جمهوری اسلامی مزین نموده ، و در حال حمل به روی تریلر مخصوص حمل شهدا بودیم ، در همین یک کبوتر سفید پرزنان به سمت محل کارمان آمد و به روی یکی از تابوتها نشست ، به روی تمام تابوتها ، اسم شهدا و شماره پلاک و اسم  استان خودشان  نوشته شده بود ، وقتی دقت کردم دیدم به روی یک شهید گمنام از استان فارس نشسته ، حدود یکی دو ساعت گذشت و ما مشغول مقدمات تشیع بودیم و دیگر توجهی به کبوتر نکردیم ، یکی از برادران تفحص به نزدیک من آمد و گفت سید اون کبوتر رو دیدی ؟ در جواب گفتم بله ، گفت خیلی وقته نشسته ، و هیچ تکانی نمی خورد ، همگی ما کنجکاو شده بودیم و همینطور که به کارمان ادامه می دادیم ، نیم نگاهی هم به سمت آن کبوتر که به روی تابوت پیکر مطهر شهید نشسته بود می انداختیم ، تریلر حامل شهداء حدود 200 الی 300 متر حرکت کرد وجابه جا شد، در حین حرکت تریلر کبوتر بلند شد و قدری به دور شهدا که به روی تریلر قرار گرفته بودند پرواز کرد . بعد از مدتی دوباره به روی تریلر که حدود 300 متر جا به جایی داشت نشست ، در حالی که به دلیل زیاد بودن شهدا که همگی به پرچم جمهوری اسلامی مزین شده بودند ما خودمان نمی توانستیم تشخیص دهیم که شهید گمنام بر روی کدام تریلر قرار گرفته است .....

جلو رفتم ومتعجبانه دیدم کبوتر به روی همان تابوت (شهید گمنام )نشسته....

در واقع جایگاه معنوی و الهی این شهداء آنقدر با لاست که درک این صحنه به فهم امثال ما نمی آمد فقط همگی مات و متحیر نگاه می کردیم ... و این صحنه ادامه داشت تا زمانی که تریلر های حامل شهداء از معراج الشهداء در حال خارج شدن بودند که دیگر هیچ کس نفهمید چه شد و کبوتر کجا رفت "ان ینظر فی وجه الله ، شهید به وجه الهی نظر می کند".

نقل قول از مسئول معراج الشهداء اهواز

" بسیج پیشکسوتان جهاد و شهادت"